روزهای تصمیم و انتظار در پدیده

اینجا همه منتظرند. سهامداران، سرمایه گذاران، سازمان بورس، بازرس و …. همه می دانند قرار است اتفاقی بیفتد اما نمی دانند کی و چگونه؟
همه منتظرند ببینند اینبار در تصمیم گیری ها تدبیری هست یا دوباره همه چیز یکباره کن فیکون خواهد شد.
بیم و امید را می توان در چشم تک تک سهامداران، سرمایه گذاران، مدیران، کارکنان و حتی کارگران مجموعه دید. آنها روزهای سخت را در پدیده دیده اند ولی نیک میدانند اتفاقاتی که اینبار در پدیده رخ خواهد داد تبعاتش صدها برابر بیشتر از گذشته نمود خواهد داشت. پدیده دیگر آن مجموعه خصوصی محدود نیست. امروز میلیاردها تومان از سهام آن هر روز به پشتوانه یک خبر یا گزارش خرید و فروش می شود. پدیده امروز سهامدارانی دارد به پهنه تمام بازار سرمایه در ایران، و یک تصمیم می تواند دارایی و زندگی همه آنها را متاثر کند. کمااینکه تبعات طولانی شدن این انتظار و تردید و بلاتکلیفی موجود همینک در خروج برخی از اعضای موثر هیات مدیره و سرمایه گذاران بزرگ از گشان و عدم رغبت به سرمایه گذاری در ابنیه برغم آغاز معاملاتش در بازار توافقی قابل مشاهده است.
بنظر می رسد آنهایی که می خواهند برای پدیده حکم بنویسند باید سریعتر قلم در دست بچرخانند و آنچه را باید، اعلام کنند. با توجه به موضوعات اقتصادی و بورسی بودن این شرکت و تفاوت آن با سایر شرکتها تاخیر یا عدم تصمیم گیری مناسب، زندگی و ‌سرمایه بسیاری را به خطر خواهد انداخت. آن ۴۰۰ نفر کارگری که به امید لقمه نانی در دو هفته اخیر جذب پروژه شاندیز شده اند به امید مردی هستند که با دستور مقام قضایی به پروژه ورود کرده است. او نیز برای ناامید نکردن آنها نیازمند همراهان تیمی حرفه ای و سرمایه ای هنگفت است. تیم متخصص و سرمایه هم به جایی نمی رود که تهدیدی برایش وجود دارد. تداوم شرایط فعلی در ساختار تصمیم گیری و اجرایی شرکت و عدم تعیین تکلیف و رفع ابهامات قضایی ایجاد شده برای سهامداران و سازمان بورس و سرمایه گذاران و انتظار از یک فرد هر چند توانمند اما با محدودیتهای قانونی متعدد در تصمیم گیری قطعا این کلاف پیچیده را پیچیده تر خواهد نمود. پس همان بهتر که سریعتر تصمیم گیری مقام قضایی انجام شود.
پدیده و تمام ذینفعان آن اینروزها در بلاتکلیفی قرار دارند. همه منتظرند تا بزرگتر سهم یا به عبارتی سهامدار عمده آن مشخص شود. اینجا همه انتظار دارند این بلاتکلیفی ناشی از عملکرد ستاد تدبیر دوباره تدبیر شود.
آنچه در هفته های اخیر از رویه جدید دستگاه قضا در پرونده پدیده دیده شد موید چند نکته بود.
در وهله اول نشان داد که نه می شود و نه دستگاه قضا میخواهد از آنچه در نحوه مالکیت بانک صادرات و عملکرد مدیران آن ایجاد ایجاد کرده چشم بپوشاند. خوشبختانه این ماجرا در سامانه کدال برای همه ذینفعان منتشر شده و حجم زیادی از معاملات گشان در هفته های اخیر متاثر از این موضوع است. همچنین این مطلب در کلام مدیران استان و نمایندگان مجلس آمده است. پس رسیدگی به موضوع در دستور کار قرار گرفته است.
برداشت دیگر از رخدادهای قضایی اخیر اینست که مشی کار در دستگاه قضا تغییر کرده است. مدیریتی ترین تصمیم این بود که دیدیم بجای فرد، یک کارگروه پرونده را بررسی کرد و نظر خود را اعلام کرد تا قاضی بتواند نظر حقوقی خود را جمع بندی و حکم قضایی را صادر کند. اما سوال اینست آیا این تصمیم از خرد جمعی فعالین اقتصادی هم بهرمند خواهد بود؟
در پایان پیشنهاد من به عنوان یک سهامدار به مقامات تصمیم ساز در دستگاه قضایی استان اینست که در کنار کارگروه قضایی، یک کارگروه اقتصادی نیز تشکیل دهید تا حکم قضایی سوار بر تدابیر اقتصادی انشا شود تا تلاطمهای ناشی از اجرای احکام قضایی، چوب حراج بر اعتبار و اعتماد گشان و ابنیه در بازار سرمایه نزند. به عبارت ساده تر مشکلات و معضلات اقتصادی را باید با همفکری با صاحبنظران اقتصادی حل و فصل نمود.
شرکت و سهامداران فعال در بازار سرمایه و ارکان آن امکان یک انتظار طولانی و حکم حقوقی بدون در نظر گرفتن وجوه اقتصادی مجموعه را نخواهد داشت. آنها منتظرند و سخت نیاز به امید و هوایی تازه دارند….
چه در غیر اینصورت پاسخ سرمایه گذاران به عدم توجه و تسریع و درایت کافی خروج سرمایه از این شرکت ‌و تداوم شرایط فعلی خواهد بود. در حالیکه که اکثر فعالین اقتصادی در شرایط نابرابر، قادر به حفظ و گسترش فعالیتهای خود به دلیل شرایط سخت اقتصادی کشور نیستند. انتظار از مدیران پدیده و یک شخص خاص برغم همه تواناییها و داناییها بدون ایجاد بستری مناسب و ابزار کافی، صرفا یک خوش بینی موقت بوده و باید باور کنیم در این شرایط هیچ کس نمیتواند به تنهایی معجزه کند.