خراسان رضوی با ۳۳ شهرستان، تنها۱۱ سینما دارد

از ۳۳ شهرستان خراسان رضوی، هم اکنون فقط ۵ شهرستان مشهد، نیشابور، سبزوار، بینالود و گناباد سینمای فعال دارند و بقیه یا سینماهایی با سالن های مخروبه و متروکه دارند و منتظر انحلال هستند یا هرگز رنگ سینما را به خود ندیده اند و امیدی هم به تاسیس سینما ندارند.
به گزارش پایگاه خبری عصرتوس، موضوعی که ادعاهای فرهنگی نمایندگان این شهرستان ها، شهرداران، مسئولان ادارات ارشاد و البته قشر سرمایه دار و متمول که می توانند این خدمت ارزنده را به هم دیاری های خود بکنند، زیر سوال می برد و بسیار جای تاسف دارد. چطور می شود شهرستان هایی با جمعیتی تا ۳۰۰ هزار نفر، از یکی از مهم ترین عناصر فرهنگ‌ساز و سرگرم کننده محروم باشند؟
اما ظرفیت سینمایی که تا امروز به وجود آمده و در خدمت علاقه مندان است، عبارت است از هشت سینمای مشهد شامل سینماهای اطلس، گلشن، سیمرغ، هویزه، آفریقا، برفی، مهرکوهسنگی و پارک بازار با ۴۹ سالن و ظرفیت پذیرش پنج هزار و ۸۰۷ نفر، سینما ویلاژتوریست در بینالود با ۱۰ سالن و ظرفیت پذیرش ۱۰۷۵ نفر، یک سینما در گناباد با یک سالن و ظرفیت پذیرش ۳۴۰ نفر، یک سالن در شهرستان نیشابور با چهار سالن و ظرفیت پذیرش ۳۸۰ نفر و سینمای تازه بهره برداری شده سبزوار در دی ماه گذشته با ۵ سالن و ۴۹۰ صندلی؛ یعنی برای جمعیت ۶٫۵ میلیون نفره استان (براساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال ۹۵) تنها ۸ هزار و ۹۲ صندلی سینمایی داریم که همین سهم هم پراکندگی متوازنی در بستر جغرافیایی و جمعیتی استان ندارد تا علاقه مندان حداقل بتوانند با مراجعه به شهرستان های هم‌جوار خود به سالن های سینمایی دسترسی پیدا کنند. یعنی عملا در نیمه شرقی و شمالی استان هیچ سینمایی وجود ندارد.
در بین شهرهای پرجمعیت و بزرگ استان، تربت حیدریه، قوچان، کاشمر، درگز، کلات و… بدون سینمای فعال هستند و سینمادوستان این شهرها محروم از امکانات سینمایی.
قوانین دست و پاگیر مالکان نهادی و دولتی!
مدیر گروه امور سینمایی و سمعی و بصری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، سال گذشته گفته بود: اولویت ما فعال سازی سینماهای تعطیل است، از جمله در شهرهای تربت حیدریه، تایباد، تربت جام، قوچان، کاشمر و نیز سینما شهرفیروزه نیشابور و پیروزی مشهد که برنامه ریزی و تمهیداتی برای فعال سازی مجددشان داریم.
شرایط سینمایی استان را مجدد از سوسن محمدزاده پیگیری کردیم و او می گوید: ما پیگیر راه اندازی چند سینمای تعطیل بودیم. مالک یک سری از سینماها شهرداری است، مانند سینمای تربت جام. برای این سینما در سال ۱۴۰۱ شهرداری مزایده برگزار کرد و بهره بردار انتخاب شد، اما شهرداری با این بهره بردار به اختلاف خورد و کار به سرانجام نرسید و قرار است در اردیبهشت مجدد مزایده برگزار کنند. شهرداری در سال های قبل هم مزایده داشت اما به اختلاف خورده بودند.
وی ادامه می دهد: مالک سینمای تایباد هم شهرداری است و مشکل مزایده و بهره بردار دارد. مالک سینمای قوچان، آموزش و پرورش است. با آموزش و پرورش قوچان جلسه گذاشتیم، سرمایه گذار بردیم، پیشنهادهایی دادند و برآورد کردند. سرمایه گذار قرارداد چند ساله پیشنهاد داد که به کمیته حقوقی آموزش و پرورش استان رفت و چند ماه طول کشید، کمیته حقوقی هم جواب داد که قرارداد باید در یک بازه زمانی محدود باشد.
در همین گیر و دار راضی کردن سرمایه گذار و بهره برداری محدود، سرمایه گذار گفت که ابتدای کار برآورد یک چیز بود و الان با گذشت چند ماه برآورد بیشتر شده است و من با تعداد سالن کم قرارداد نمی بندم.
محمدزاده تاکید کرد: این نوع قوانین دست و پاگیر مالکانی که نهادی یا دولتی هستند، سنگ و گره در کار ما می اندازد. به همین دلیل به راحتی نمی شود این سینماها را فعال کرد.
حسرت سینما به خاطر اختلافات خانوادگی!
وی درباره یک سینمای غیرفعال در نیشابور می گوید: این سینما خصوصی است و مالکان با هم اختلافات خانوادگی، شخصی و مالی دارند که تا کنون هیچ جوره نتوانسته ایم این مشکل را حل کنیم. این‌ها نمونه هایی از مشکلاتی است که برای فعال سازی سینماها پیش روی ماست.
محمدزاده می افزاید: سینمای قوچان با مالکیت آموزش و پرورش واقعا یک مخروبه است. کاشمر هم یک سینمای غیرفعال با مالکیت شهرداری دارد، سینمای غیرفعال تربت حیدریه در حال طی مراحل بهره برداری است. شهرداری هم زمینی را اختصاص داده و موافقت اصولی برای ساخت پردیس سینمایی در این زمین از تهران گرفته شده، یک مجتمع فرهنگی هنری هم توسط ارشاد شهرستان در حال ساخت است که موافقت کمیسیون برای ساخت دو سالن سینمایی در این مجتمع گرفته شده، یک سالن هم مال شهرداری تربت حیدریه است که موافقت کمیسیون برای تبدیل آن به سالن سینمایی گرفته شده و در مجموع سه مجموعه سینمایی احتمالا تا دو سال آینده احداث خواهد شد.
وی ادامه داد: همچنین خواف،یک سینمای بسیار قدیمی دارد که باید مجوز انحلالش را بگیرند و سینمای جدیدی در آن جا بسازند. درگز یک سینمای خصوصی با قدمت بیش از ۷۰ سال دارد که باز هم به دنبال انحلال آن هستند، اما مالکان تمایلی برای ساخت سینمای جدید ندارند.
مدیر گروه سینمایی ارشاد استان درباره بودجه ای که برای راه اندازی این سینماها نیاز است، می‌گوید: برآورد مشخصی نداریم، این موارد را خود بهره بردار که مزایده را برنده شده انجام می دهد، اما از مرحله ای موسسه سینما شهر تهران برای تجهیز سینماها کمک می کند.
محمدزاده درباره شهرستان هایی که سینما ندارند و کسی هم پیگیر ساخت سینما در آن‌ها نیست، اظهار می کند: چون هزینه ها واقعا سنگین است، بخش خصوصی خیلی سخت پای کار می آید، بخش دولتی هم که سخت تر جلو می آید. اگر سرمایه گذاری تمایل به کار داشته باشد، ما استقبال می کنیم، اما این را باید پذیرفت که در برخی از شهرستان ها، واقعا توجیه اقتصادی برای ساخت سینما وجود ندارد. برآورد هزینه بازسازی سینما چهار ماه پیش ۴ میلیارد تومان بود و حالا فکر کنید که زمین بخواهد تبدیل به سینما بشود! این جا پیگیری نمایندگان شهرستان و اولویت بندی تامین بودجه از سوی آن ها و خیلی از موضوعات دیگر نقش دارد.